Via bevriende contacten in Texas werd deze Canadese zangeres uit British Columbia onder mijn aandacht gebracht. Mijn voorliefde voor intiem singer songwriter werk is daar schijnbaar ook uitgelekt. Deze voorkeur voor ultiem werk vindt niet zelden zijn oorsprong in Canada. Grappig genoeg zie ik ook met een zekere regelmaat dat Canadezen binnen het zogenaamde Americana genre hun productionele ingrediënten niet zelden uit Amerika halen. Outsorching binnen de muziek is al zo oud als de weg naar Rome, waarbij the Creative Artist gebruik maakt van vakkundigheid bij de bron. Denk hierbij aan het recentste product van Romi Mayes onder auspiciën van Gurf Morlix.

Tremor and Slip van Kaya Fraser is al sinds 2008 in Canada verkrijgbaar, maar heeft Europese aandacht tot dusverre moeten ontberen. Zonde uiteraard, maar een originele artiest komt altijd vanzelf boven drijven! (Al moet het soms met een bescheiden duwtje om de tijdsduur te verkorten) Je zou kunnen stellen dat alles wat binnen dit idioom verschijnt altijd de moeite meer dan waard is. Wellicht zouden we dat genre dan nader moeten specificeren onder de noemer: Canadiana. Dit land is zo rijk aan originele ideeën, en veel minder gecultiveerd dan Amerika. Aangezien mijn belangstelling voor Amerikaanse producten onder stelling staat, glijd ik steeds frequenter af naar andere oorden. Amerikaanse muziek heeft lang de markt gedomineerd, maar creatieve processen bieden momenteel royaal ruimte aan verfrissende impulsen van iedere denkbeeldige windstreek.

Kaya (die een treffende fysieke overeenkomst heeft met Sandra Zuidema / Lucky Dice) bereikt haar publiek op een zeer indringende en directe wijze. Tremor and Slip telt slechts 7 nummers, maar zonder vooropgelegde codes, gewoon puur, vrij en ongeschonden. Ter illustratie is een vergelijking met Amelia Curran hier beslist op zijn plaats. Korte plaat, maar wel eentje die pakt en intrigeert. Opvolger staat in the making – ben nu al benieuwd!